Wat gaan die dagen toch snel als het leven leuk is. Het is alweer bijna zeven uur, en ipv eten te koken ben ik weer eens bezig voor mijn blog
Vanochtend eerst gewerkt, ja daar gaat dan ook zomaar weer een halve dag aan voorbij. Wel heerlijk relaxed gewerkt. Eén klant was net van ( rode kruis Henri Dunant) vakantie terug, dus die had wel even wat te vertellen. Altijd leuk om enthousiaste verhalen te horen, en gelukkig hebben we daar bij de thuiszorg nog wel wat tijd voor. Dan maar ietsje later bij de volgende klant.
Diana zat heerlijk te lezen op de bank toen ik thuis kwam, dus die had me ook niet echt gemist. Even mail lezen, en toen zijn we gaan lunchen bij het pannekoekenhuis in het plaatselijke park, dat overmoedig het ScholleBOS wordt genoemd. In onze REO-luitjes ogen zijn meer dat 10 bomen bij elkaar al snel een bos. Het is er echter heerlijk toeven, en je kan er een leuk stukje wandelen.
Hier een foto om het geheel te illustreren. Met zo'n prachtige Hollandse lucht erboven, dat is toch optimaal genieten. Dat hebben Diana en ik dan ook gedaan van onze lekkere lunch bij het pannekoekenhuis. Zalig, zo op het terras in de zon, beetje mensen kijken, wie doet je wat!
Verder was ik natuurlijk weer zo dom om mijn goed camera thuis te laten ( geen zin om mee te schouwen
) ik leer het ook nooit hè! Natuurlijk weer op aanvaardbare afstand van een telelens een prachtige fazant gezien, maar ja.... dié lag thuis, en met de ritsratsklik gaat het dan niet. Maakt niet uit, ook die camera kan wel iets, getuige de prachtige panorama foto hierboven. Verder nog een geweldig plaatje geschoten, wat ik voorzichtig bewerkt heb. Ben er nog niet bedreven in, en of ik dat ooit zal worden is de vraag, maar ik vind het eigenlijk best schattig zo.
Zou hij ( zij??) zichzelf mooi vinden? Ik vond in iedergeval mooi genoeg voor een foto. Nee even zonder dollen, deze kraai zat lekker te drinken, maar ja het is natuurlijk leuker om te denken dattie zichzelf zat te bewonderen!
Na de lunch Diana naar de trein gebracht. Op de weg daarheen nog even langs goede vriendin van Diana gelopen, gezellig bijgeklets over alle boeken en schrijfsters die zij bij dozijnen wegwerken. Ik lees graag hoor, maar zo snel en veel als die twee, nee dat lukt mij met al mijn andere hobbies niet. Af en toe schuift Diana me een bijzonder boek toe en dan geniet ik daar weer met volle teugen van. De lunch was overigens al aan de late kant hoor, dus toen Diana uiteindelijk bij de trein aankwam was het al over vieren. Ik wilde aanvankelijk nog een flink stuk gaan fietsen, en kijken of ik nog wat bijzondere plaatjes kon schieten, maar ik had zoiets van : "Hoe verder ik weg fiets, hoe meer ik straks tegen de wind in naar huis moet fietsen." En dáár had ik niet zo'n zin meer in.
Diana vroeg me overigens nog of ik ook elke dag een spreuk op mijn site ging zetten, maar zulk soort sites zijn er al genoeg, maar af en toe zal ik er wel eens één tussen gooien, omdat ik dat toch ook wel erg leuk vind. Hier één , een beetje met een vingertje zeg maar. Een soort nadenkertje, eerlijk zijn tegen jezelf. Bovendien had ik zo'n soort kaart als deze allang in mijn hoofd en heb ik er vandaag denk ik een prima foto bij kunnen maken.
Ik zou het leuk vinden als je laat weten wat je ervan vindt
Goed, laatste bijkomende leuke feit aan mijn nieuwe blog: Ik heb niet eens tijd meer om te eten, dus het is nog goed voor de lijn ook
Maar dan ga ik nu toch iets te eten in elkaar knutselen. Tot morgen maar weer
No comments:
Post a Comment