Vandaag, was aangekondigd, zou voorlopig even de laatste dag vriesweer zijn. Dus de ijspret zal binnenkort wel weer over zijn. Nog even van genieten was dus het motto. Ik moest nog wel werken, maar een paar uurtjes ijspret zat er nog wel in. Schaatsen is helaas voor mij niet weggelegd, maar dat weerhoudt mij dus niet van ijspret! Met fototoestel onveranderlijk mee zijn we vanmiddag een wandelingetje over het ijs gaan maken.Het leuke aan ijs is, dat je nu op plekjes kunt komen waar je anders echt geen toegang hebt. Zoals vrijdag al vlak bij het aalscholverkolonie, en vandaag dan in ons natuurgebied Hitland. Daar zit ook een prachtig gebied, waar opzettelijk veel water riet ed. is, voor allerlei vogels en plantenleven. Er loopt een kronkelig houten vlonderpad doorheen, en 's zomers is het daar onwijs genieten van allerlei geflierfluit en rondwaaiende pluizen. En nu dus de gelegenheid om dat stukje water eens te belopen.
Om te beginnen, wat een ongelofelijke hoeveelheid volk. Volgens mij waren er vandaag meer mensen in Hitland dan er normaal in een hele zomer doorheen lopen. Overal werd geschaatst, zelfs op de minder geschikte zijslootjes, waardoor wij een man een ongelofelijke snoekduik zagen maken. Het was een komisch gezicht, ik hoop dat hij zich geen pijn heeft gedaan, maar wij moesten erg lachen.Wij zijn op ons gemak over het ijs richting *mijn* paradijsje gelopen. En toen wij er vlak bij waren keek ik mijn dochter aan en zei: "Weet je het nog? Onze wintertraditie?!?!?!?" En ja, al was het lang geleden, zij wist het nog, want voor onze wintertraditie is ijs wel een beetje een noodzaak..... En voor we het eigenlijk goed en wel beseften renden we beiden heel hard dezelfde kant op, om er als eerste één te grijpen.
Wat? Wát???? , hoor ik jullie roepen. Wel, we waren ( ehhh hadden) beiden de sigaar....
(Layout van KylieM )
Ingredieënten voor onze wintertraditie: rijpe sigaren en ijs om ze te kunnen plukken, en dan met de juiste techniek elkaar meppen zodat de ander flink onder de pluizen komt te zitten. Niet te hard en zweepachtig, want dan ben je de sigaar, want dan breekt de jouwe nl gelijk af. Het is even een kunst, maar die hadden we al snel weer te pakken. Advies is wel: Jassen en monden dicht!De juiste lengte is ook best belangrijk. Niet té lang anders breken ze te makkelijk af, maar ook niet te kort, want anders kun je niet bij je tegenstander. Kortom, een leuke bezigheid.
Overigens stonden de sigaren er daar prachtig bij, zo beschenen door de zon.
Zoals ik al zei. of je er nu in de zomer loopt, of in de winter, het is daar prachtig. Er waren toch nog wel een aardig aantal mensen dat *mijn* paadje wist te vinden, maar beduidend minder mensen dan de grote meute die Hitland wisten te vinden.; Ik vrees dat ik altijd wel een beetje de mensen zal blijven ontlopen als ik mijn vertier zoek. Heeft misschien alles te maken met mijn werk, waardoor ik de hele dag tamelijk intiem met mensen te maken heb, en verder zal het zeker ook de aard van het beestje zijn. Op mijn foto's komen ook zeldzaam mensen voor. Ik vind het knap als fotografen mensen vast kunnen leggen in hun doen en laten, dat is een gave die mij tamelijk vreemd is.En als ik dan al eens ehmmm per ongeluk zeg maar toch mensen moet vastleggen, omdat anders de keuze alleen maar is dát plaatje niet te schiten, dan is er altijd nog adobe photoshop elements. Ik heb in de afgelopen dagen een foto geplaatst waar ik mensen weggeshopt heb. Ik verraad niet welke
Goed, alles bij elkaar heb ik genoten van wat de winter ons de afgelopen dagen te bieden had, en hoop ik ook zeker dat de winter nog een toegift zal geven. Als we de meteorologen mogen geloven is dat zeker ook zo, dus op naar de volgende vriesperiode, en de Elfstedentocht
Tip van de dag: Inspiratie is dit: weten hoe fantastisch goed het is, wat jij voor ogen hebt.( van de pagina verras jezelf, blog 24-11-08 What a difference....)
