Zo, eerste kerstdag zit er bijna op. En zoals altijd, voor iedereen levert de kerst ook enige stress op. Vandaag kwam mijn vader, en dat levert zowiezo wel ietsje stress op. Mijn trouwe lezers en goede vrienden weten allemaal dat koken niet mijn favoriete bezigheid is. Omdat mijn vader ook een dag naar mijn zus gaat en mijn zwager een kookliefhebber is, hoopte ik er met een makkie af te komen. Maar mijn voorstel tot een lekkere stamppot werd zeer direct afgewezen door mijn vader. Met kerst, vond hij, hoor je een diner te doen. Helaas, dat werd dus toch *echt* koken. Maar goed, een goede gooise vrouw heeft daar zo haar oplossing voor. Aangezien mijn vader ook een zeer genereuze kerstgift had gegeven hadden dochter en ik besloten er een werkelijk kerstwaardig diner van te maken. Dat is het volgende geworden:
Niet gek voor een stel anti kook fanaten dacht ik zo....... Maar een goede opletter ziet waarschijnlijk direct dat dit alles bijna kant en klaar ( alleen nog ff in de oven schuiven!!!) bij Appie te verkrijgen is. Gelukkig is mijn vader niet zo'n goede opletter, en kunnen dochter en ik heerlijk alles aan elkaar zwetsen. Pa was ook erg onder de indruk van mijn mooie menu, ja daar ben ik dan wel weer goed in .
Maar goed, zelfs met een alles bijna kant en klaar maal van de Appie valt het voor het dynamische kookklunsenduo nog niet mee. Aan de amuse viel niet veel te verpesten, en met een lekker glaasje bubbels ( gekregen van de buuf) schoof dat heerlijk naar binnen. Ik kwam er gelukkig nog net op tijd achter, dat dochterlief ff vergeten was de folie van de vispotjes af te halen toen ze ze in de over schoof. Geen onoverkomelijk probleem. Alleen jammer dat we ze toch hadden laten ontdooien, zodat de kooktijd net ff te lang was. Het vispotje was dermate krokant geworden dat het echt wel als mislukt bestempeld diende te worden. De beste uitgezocht en aan vaders gegeven, en aangezien die nog van de generatie kliko is heeft hij hem toch leeg gesmuld. Het hoofdgerecht was perfect, al zeg ik het zelf, die hadden we wel goed in de gaten gehouden. Op de vraag of ik de stoofpeertjes in wijn had gemaakt heb ik uiteraard met een uitgestreken smoelwerk volmondig : "Ja, natuurlijk"geantwoord.Weggespoeld met een zalige Suid Afrikaanse witte en Australische rode wijn was het werkelijk een copieus kerstmaal geworden, en was het toetje bijna overbodig. Maar een lichte merengue met wat fruit gaat er altijd nog wel in.
PS Ik heb een kersttik, waar ik dit jaar eens geen gehoor aan wilde geven. Die tik bestaat uit een groot bord met heel veel, maar dan echt heel veel lekkers. Dat stamt uit onze kindertijd, waar wij met de kerst altijd een bord met zelfgebakken koekjes, wat chocolade en een sinaasappel en een mandarijn kregen. Voor mij is een kerst niet echt een kerst als je niet zo'n bord hebt zeg maar. Nou heb ik daar sinds ik *zelf* kerst vier enige verandering in gebracht door zo'n soort bord op tafel te zetten. Lebküchen, schuimpjes, koekjes, chocolade,noten, kortom alles wat kerst aan zoete snoeperijen te bieden heeft. Maar aangezien dochter al een poosje tamelijk succesvol aan het lijnen is had ik besloten dat dit jaar niet te doen.... Had ik dat maar nooit besloten, want om één of andere dwangmatige reden kon/kan ik het toch niet laten, en blijk ik twee keer zoveel snoeperijen te hebben gekocht dan anders..... Vaders heeft er wel van genoten moet ik zeggen, die bleef eruit grijpen vanmiddag, en ik had ook nog zo'n bord voor hem gemaakt om mee te nemen. En morgen krijg ik naar mij aangekondigd is weer een stel sprinkhanen op bezoek, dus laten we hopen ( vooral voor dochter) dat er een flinke deuk in de voorraad geslagen wordt!
Tip van de dag: Geniet van de kerst, het is (gelukkig!!!) maar 1x per jaar
No comments:
Post a Comment